2, w Wstaw datę zaznacz Korzystanie z formatu opcję, a następnie kliknij dwukrotnie formatowanie daty w prawym okienku. Zobacz zrzut ekranu powyżej: Teraz aktualna data jest wstawiana do aktywnej komórki z określonym formatowaniem daty. Uwagi: Domyślnie bieżąca data jest zaznaczona w kalendarzu w oknie dialogowym Wstaw datę. Jeśli Wybierz zakres komórek lub cały arkusz zawiera sprawdzanie poprawności danych, które chcesz usunąć. Wyczyść ograniczenia dotyczące walidacji danych zobacz zrzut ekranu: . W wyskakującym okienku kliknij , a reguła sprawdzania poprawności danych została usunięta zgodnie z potrzebami. Kolejny etap głębszej analizy to Power Query – narzędzie, które zostało wprowadzone do Excela od wersji 2010 (w wersji 2010 i 2013 dodatek Power Query trzeba doinstalować, a w 2016 i wyżej ten dodatek jest już wbudowany w programie Excel). W dużym skrócie Power Query pozwala na pobieranie danych z różnych źródeł np. z API, ze 1) Kliknij strzałkę rozwijaną w nagłówku kolumny. 2) Określ porównanie z wbudowanymi operacjami. Lub możesz odznaczyć Zaznacz wszystko , aby usunąć zaznaczenie wszystkich danych, a następnie zaznacz tylko pola wyboru obok danych, które chcesz wyświetlić. 3) Kliknij OK przycisk, aby rozpocząć filtrowanie. . Opowiem ci na przykładzie, dobrze?Powiedzmy, że w wierszu 3 masz takie nagłówki: ciuchy, cena netto, cena bruttoI pod nimi w kolumnie A masz buty, sukienkę, żakiet, torebkę, kolumnie B masz ceny netto: 120, 150, 140, 100, komórce B1 masz stawkę VAT na odzież i dodatki. 23%W komórce C4 masz formułe obliczającą cenę brutto:= B4 * B1I jak ją przeciągniesz w dół, to w komórce C5 będziesz mieć formułę:= B5 * B2Komórkę B2 masz pusta, więc cena brutto wychodzi ci 0A ty chcesz, zeby ci sie VAT dobrze więc w C4 formułę:= B4 * B$1I jak ją przeciągniesz w dół, to w komórce C5 będziesz miec formułę:= B5 * b$1A przy pasku= B8 * B$1$ wskazuje: przy kopiowaniu formuły nie dodawaj +1 do numeru wiersza, tylko przepisz na $B1 będzie oznaczało: przy kopiowaniu formuły w bok usztywnij wskazanie kolumny$B$1 oznacza, że przy kopiowaniu formuły w dowolną stronę (dół, bok) dana ze wskazanej komórki będzie to w arkuszu, to zrozumiesz. Lesson 8: Formaty liczbowe /en/tr_pl-excel/formatowanie-komrek/content/ Czym są formaty liczb? Gdy pracujesz z arkuszem kalkulacyjnym, dobrym pomysłem jest korzystanie z odpowiednich formatów liczbowych dla swoich danych. Formaty liczb informują arkusz kalkulacyjny, jakiego rodzaju danych używasz, na przykład wartości procentowych (%), walutowych ($), godziny, daty i tak dalej. Obejrzyj poniższy film, aby dowiedzieć się więcej o formatach liczb w Excelu. Dlaczego warto korzystać z formatów liczb? Formaty liczb nie tylko ułatwiają czytanie arkusza kalkulacyjnego, ale także ułatwiają korzystanie z niego. Kiedy stosujesz format liczbowy, wskazujesz arkuszowi kalkulacyjnemu, jakiego typu wartości są przechowywane w komórce. Na przykład format daty informuje arkusz kalkulacyjny, że wpisujesz określone daty z kalendarza. Pozwala to arkuszowi kalkulacyjnemu lepiej zrozumieć dane, co może pomóc w zapewnieniu spójności danych i prawidłowym obliczaniu formuł. Jeśli nie musisz używać określonego formatu liczb, arkusz kalkulacyjny domyślnie zastosuje ogólny format liczb. Ogólny format może jednak wprowadzać niewielkie zmiany w formatowaniu Twoich danych. Stosowanie formatów liczbowych Podobnie jak inne rodzaje formatowania, takie jak zmiana koloru czcionki, zastosujesz formaty liczbowe, zaznaczając komórki i wybierając żądaną opcję formatowania. Istnieją dwa główne sposoby wyboru formatu liczb: Przejdź na kartę Narzędzia główne, kliknij rozwijane menu Format liczb w grupie Liczby i wybierz żądany format. Kliknij jedno z szybkich poleceń formatowania liczb poniżej rozwijanego menu. Możesz także wybrać żądane komórki i nacisnąć Ctrl + 1 na klawiaturze, aby uzyskać dostęp do dodatkowych opcji formatowania liczb. W tym przykładzie zastosowaliśmy format liczbowy Waluty, który dodaje symbole walutowe ($) i wyświetla dwa miejsca dziesiętne dla dowolnych wartości liczbowych. Jeśli wybierzesz dowolne komórki z formatowaniem liczb, możesz zobaczyć rzeczywistą wartość komórki na pasku formuły. Arkusz kalkulacyjny użyje tej wartości w formułach i innych obliczeniach. Prawidłowe korzystanie z formatów liczb Formatowanie liczb to coś więcej niż wybieranie komórek i stosowanie formatu. Arkusze kalkulacyjne mogą automatycznie stosować formatowanie liczb na podstawie sposobu wprowadzania danych. Oznacza to, że musisz wprowadzić dane w sposób zrozumiały dla programu, a następnie upewnić się, że komórki używają właściwego formatu liczb. Na przykład poniższy obraz pokazuje, jak poprawnie używać formatów liczbowych dla dat, wartości procentowych i godzin: Teraz gdy wiesz więcej na temat działania formatów liczb, przyjrzymy się kilku formatom liczb w akcji. Formaty procentowe Jednym z najbardziej pomocnych formatów liczb jest format procentowy (%). Format ten wyświetla wartości jako wartości procentowe, na przykład 20% lub 55%. Jest to szczególnie pomocne przy obliczaniu takich danych, jak wysokość podatku od sprzedaży lub napiwek. Gdy po liczbie wpisany zostanie znak procentu (%), format procentowy zostanie automatycznie zastosowany w danej komórce. Jak pamiętasz z lekcji matematyki, procent może być również zapisany w postaci dziesiętnej. Zatem 15% jest tym samym co 0,15, 7,5% to 0,075, 20% to 0,20, a 55% to 0,55 i tak dalej. Możesz przejrzeć tę lekcję z naszych samouczków matematycznych, aby dowiedzieć się więcej o konwersji wartości procentowych na dziesiętne. Formatowanie procentowe jest przydatne w wielu sytuacjach. Zwróć uwagę, jak stawka podatku od sprzedaży przedstawiona na przykładowych obrazkach poniżej jest różnie formatowana dla każdego arkusza kalkulacyjnego (5, 5% i 0,05): Jak widać, obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym po lewej stronie nie zadziałały poprawnie. Bez formatu liczb procentowych nasz arkusz kalkulacyjny uważa, że chcemy pomnożyć 22,50$ przez 5, a nie 5%. Pomimo że arkusz kalkulacyjny z prawej strony nadal działa bez formatowania procentowego, środkowy arkusz jest łatwiejszy do odczytania. Formaty daty Za każdym razem, gdy będziesz pracować z datami, użyj formatu daty, aby poinformować arkusz kalkulacyjny, że odnosisz się do określonych dat kalendarza, takich jak 15 lipca 2014 r. Formaty dat umożliwiają także pracę z potężnym zestawem funkcji, które wykorzystują informacje o czasie i dacie do obliczenia poszukiwanej odpowiedzi. Arkusze kalkulacyjne nie rozumieją informacji w taki sam sposób, jak ludzie. Na przykład jeśli wpiszesz październik w komórce, arkusz kalkulacyjny nie będzie wiedział, że wprowadzasz datę, więc będzie traktować ją jak każdy inny tekst. Zamiast tego po wprowadzeniu daty musisz użyć określonego formatu, który obsługuje arkusz kalkulacyjny, na przykład miesiąc/dzień/rok (lub dzień/miesiąc/rok, w zależności od kraju, w którym się znajdujesz). W poniższym przykładzie wpiszemy 10/12/2014 jako 12 października 2014 r. Nasz arkusz kalkulacyjny automatycznie zastosuje format numeru daty do komórki. Gdy data jest poprawnie sformatowana, możemy wykonywać różne operacje na naszych danych. Na przykład możemy użyć uchwytu wypełniania, aby otrzymać kolejne daty w kolumnie. W każdej następnej komórce pojawi się inny dzień. Jeśli format daty nie został automatycznie zastosowany, oznacza to, że arkusz kalkulacyjny nie zrozumiał wprowadzonych danych. W poniższym przykładzie wpisaliśmy March 15th (15 marca). Arkusz kalkulacyjny nie rozumiał, że mamy na myśli datę, więc komórka ta nadal używa ogólnego formatu liczb. Z drugiej strony, jeśli wpiszemy March 15 (bez „th”), arkusz rozpozna zawartość komórki jako datę. Ponieważ data nie zawiera roku, arkusz kalkulacyjny automatycznie doda bieżący rok, więc data będzie zawierać wszystkie niezbędne informacje. Możemy również wpisać datę na kilka innych sposobów, jak 3/15, 3/15/2014 lub March 15 2014, a arkusz nadal rozpozna ją jako datę. Spróbuj wprowadzić poniższe daty w arkuszu kalkulacyjnym i sprawdź, czy format daty zostanie automatycznie zastosowany: 10/12październik12 październikaPaździernik 2016 r10/12/201612 października 2016 r2016 r12 października Jeśli chcesz dodać bieżącą datę do komórki, możesz wykorzystać skrót Ctrl +; jak pokazano na poniższym filmie. Inne opcje formatowania daty Aby uzyskać dostęp do innych opcji formatowania daty, kliknij rozwijane menu Format liczb i wybierz opcję Więcej formatów liczb. Opcję te umożliwiają formatowanie daty na różne sposoby, np. poprzez wyświetlanie dnia tygodnia czy pominięcie roku. Pojawi się okno dialogowe Formatuj komórki. Tutaj możesz wybrać żądaną opcję formatowania daty. Jak widać na pasku formuły, niestandardowy format daty zmienia nie tylko aktualną datę w naszej komórce, ale także sposób jej wyświetlania. Wskazówki dotyczące formatowania liczb Oto kilka wskazówek, jak uzyskać najlepsze wyniki dzięki formatowaniu liczb: Zastosuj formatowanie liczb do całej kolumny: jeśli planujesz użyć jednej kolumny dla określonego typu danych, takich jak daty lub wartości procentowe, możesz łatwiej wybrać całą kolumnę, klikając literę oznaczającą daną kolumnę i stosując wybrane formatowanie liczb. W ten sposób wszelkie dane dodane do tej kolumny w przyszłości będą miały już prawidłowy format liczb. Pamiętaj, że formatowanie liczb zwykle nie wpływa na wiersz nagłówka. Dokładnie sprawdź swoje wartości po zastosowaniu formatowania liczb: jeśli zastosujesz formatowanie liczb do istniejących danych, możesz uzyskać nieoczekiwane wyniki. Na przykład zastosowanie formatowania procentowego (%) do komórki o wartości 5 da 500%, a nie 5%. W takim przypadku należy poprawnie wpisać wartości w każdej komórce. Jeśli odwołujesz się w formule do komórki z formatowaniem liczb, arkusz kalkulacyjny może automatycznie zastosować to samo formatowanie liczb w nowej komórce. Na przykład, jeśli użyjesz w formule wartości z formatowaniem walutowym, w wartości obliczonej również zostanie użyty format walutowy. Jeśli chcesz, aby Twoje dane były wyświetlane dokładnie tak, jak zostały wprowadzone, musisz użyć formatu liczb tekstowych. Ten format jest szczególnie dobry w przypadku liczb, których nie chcesz wykorzystywać do obliczeń, takich jak numery telefonów, kody pocztowe lub liczby rozpoczynające się od 0, np. 02415. Aby uzyskać najlepsze wyniki, możesz zastosować format liczb tekstowych przed wprowadzeniem danych do komórek. Zwiększanie oraz zmniejszanie liczby miejsc dziesiętnych Polecenia Zwiększ dziesiętne i Zmniejsz dziesiętne pozwalają kontrolować liczbę miejsc dziesiętnych wyświetlanych w komórce. Te polecenia nie zmieniają wartości komórki; zamiast tego wyświetlają wartość do określonej liczby miejsc po przecinku. Zmniejszenie dziesiętne spowoduje wyświetlenie wartości zaokrąglonej do danego miejsca po przecinku, ale rzeczywista wartość w komórce będzie nadal wyświetlana na pasku formuły. Polecenia Zwiększ dziesiętne i Zmniejsz dziesiętne nie działają z niektórymi formatami liczb, takimi jak Data i Ułamek. Wyzwanie! Otwórz nasz zeszyt komórce D2 wpisz dzisiejszą datę i naciśnij klawisz komórkę D2 i sprawdź, czy używa formatu daty. Spróbuj zmienić go na inny format daty (na przykład Data długa).W komórce D2 użyj okna dialogowego Formatuj komórki, aby wybrać format daty stawkę podatku od sprzedaży w komórce D8 na format format waluty do całej kolumny komórce D8 użyj polecenia Zwiększ dziesiętne lub Zmniejsz dziesiętne, aby zmienić liczbę miejsc dziesiętnych na jedno. Komórka powinna wyświetlić 7,5%.Po zakończeniu arkusz kalkulacyjny powinien wyglądać następująco: /en/tr_pl-excel/praca-z-wieloma-skoroszytami/content/ W najnowszej odsłonie pakietu Microsoft Office 2007 poszerzono możliwości obliczeniowe programu Excel. Zostały dodane nowe funkcje, które to zwiększyły zdolności aplikacji kilkakrotnie. Obliczenia możemy wykonywać za pomocą tak zwanych formuł. Są to równania, które wykonują zadanie na podstawie zawartości komórek Excel. Każdą formułę poprzedzamy znakiem równości, a następnie wpisujemy właściwy wzór. Budowa formuły Formuła składa się z następujących części: Stałe Odwołania Operatory Funkcje Na przykład: =3*B1-PI() Stałe Stałe są to wartości, które umieszczamy w komórkach w postaci liczb lub tekstu. Nie są one obliczane. Należy pamiętać także, iż nie są to dane, które otrzymujemy po obliczeniu. Wprowadzenie stałej do formuły powoduje jej końcową zmianę. Odwołania Są to komórki, które wstawiamy w postaci numeru wiesza i kolumny do równania. Na podstawie zawartości odwołania jest pobierana wartość. Operatory Operatory określają typ operacji, jaką chcemy wykonać. Przy tworzeniu wzoru musimy pamiętać o korzystaniu z nawiasów, jeśli chcemy zachować kolejność obliczeń w formule. Wyróżniamy cztery typy operatorów: arytmetyczne, porównania, łączenia tekstów i odwołania. Operatory arytmetyczne Stosujemy je do podstawowych obliczeń arytmetycznych, np. dodawanie liczb. Operator Funkcja + (znak plus) Dodawanie – (znak minus) Odejmowanie Negacja * (gwiazdka) Mnożenie / (kreska ułamkowa) Dzielenie % (procent) Procent ^ (daszek) Potęgowanie Operatory porównania Stosujemy je w celu porównania dwóch wartości. Operator Funkcja = (znak równości) Równe > (znak większości) Większe niż = (znak większe niż lub równe) Większe niż lub równe (znak nierówności) Różne Operatory łączenia tekstu Stosujemy, gdy chcemy połączyć ciąg wartości w całość. Operator Funkcja & Łączy dwie wartości w celu utworzenia jednej ciągłej wartości tekstowej (konkatenacja) Operatory odwołania Stosujemy, gdy chcemy połączyć zakres komórek w całość. Operator Funkcja : (dwukropek) Tworzy jedno odwołanie do wszystkich komórek znajdujących się między dwoma podanymi (włącznie z nimi) ; (średnik) Łączy wiele odwołań w jedno (spacja) Tworzy odwołanie do komórek wspólnych dla dwóch odwołań Funkcje Są to wartości, które zwracają pewną liczbę na podstawie znaku, na przykład liczba PI. Tworzenie formuły obliczeniowej Każda formuła poprzedzana jest znakiem równości. Następnie wprowadzamy argumenty oraz operatory. Jeśli chcemy zmienić kolejność obliczeń, to należy stosować nawiasy, które oddzielają od siebie dane składniki formuły i pozwalają na przeprowadzenie procesu zgodnie z założeniami. Korzystanie z funkcji w formułach W programie Excel możemy wykorzystywać także funkcje. Są to zdefiniowane formuły, które wykonują obliczenia w określonej kolejności. Możemy z nich skorzystać zarówno podczas tworzenia prostych, jak i bardzo złożonych obliczeń. Funkcja posiada własną składnię, a mianowicie są to: Struktura, która mówi o obudowie funkcji Nazwa definiująca nazwę funkcji Argumenty definiują wartości, które uzyskujemy Etykieta argumentu pojawiają się podczas tworzenia funkcji wbudowanych Podczas wprowadzania funkcji jest wyświetlane okienko dialogowe Wstawianie funkcji, które ułatwi wpisywanie danych w formule. Odnajdziemy tutaj takie informacje, jak nazwa funkcji oraz jej argumenty i bieżące wyniki. Także przydatna staje się opcja autouzupełnianie, która upraszcza wprowadzanie danych oraz sprawdza pisownię. Jeśli mamy do czynienia z sytuacją taką, że jedna z funkcji jest argumentem drugiej, to posłużmy się zagnieżdżaniem. Pamiętajmy jednakże, aby wprowadzone wartości były tego samego typu co we wzorze, w którym dokonujemy operacji. Gotowe schematy funkcji odnajdziemy klikając w menu głównym Excel zakładkę Formuły, a następnie wskazujemy polecenie Wstaw funkcję. Otworzy się moduł Wstawianie funkcji, gdzie dokonamy wyboru. W menu Formuły widzimy, że jest on podzielony na cztery obszary. Biblioteka funkcji jest zbiorem gotowych, najczęściej wykorzystywanych typów formuł. Poprzez Inspekcję formuł będziemy mogli śledzić zmiany oraz zależności, a także sprawdzimy poprawność formuły. Obliczanie natomiast pozwoli zdefiniować w jaki sposób będą obliczane dane elementy. Ostatnim elementem są Nazwy zdefiniowane. Nazwy w formule Oczywiście w Excelu możemy stosować nazwy, które posłużą do odwołań. W zakładce Formuły odnajdziemy wstęgę Nazwy zdefiniowane, która pomoże w ustalaniu określenia wartości za pomocą słów. Menedżer nazw umożliwia tworzenie oraz edytowanie, a także usuwanie wszystkich nazw w arkuszu. Pomoże także w ustaleniu zamienników dla podanych wartości liczbowych. Odwołania w formule Odwołania stosujemy wtedy, gdy chcemy wskazać programowi Excel, gdzie ma odnaleźć potrzebne dane i argumenty, które wykorzysta następnie do obliczeń. Możemy zarówno odwoływać się do komórek w tym samym, jak i innym skoroszycie. Styl odwołania A1 - Jest domyślnym stylem odwołania stosowanym w Excel. Polega na tym, że wskazujemy właściwą komórkę, poprzez określenie jej położenia za pomocą kolumny i wiersza. Odwołanie do innego skoroszytu Możemy także odwoływać się do innego skoroszytu. Wykonamy to zadanie poprzez wprowadzenie dodatkowej nazwy arkusza. Na przykład wyobraźmy sobie, że chcemy policzyć sumę dziesięciu wartości, które znajdują się w skoroszycie o nazwie zeszyt w kolumnie A, począwszy od pierwszego wiersza. Wpis powinien wyglądać następująco: =suma(zeszyt!A1:A10) Odwołania względne Pozwala na automatyczne dopasowanie zawartości, gdy chcemy skopiować formułę do innej kolumny, lub wiersza. Domyślnie stosowane w Excel. Odwołania bezwzględne Odwołanie bezwzględne odwołuje się do komórki w określonej lokalizacji. Podczas kopiowania formuły zawartość wierszy i kolumn nie jest dopasowywana. Odwołania mieszane Jest połączeniem dwóch poprzednich typów odwołań. Ma albo bezwzględne odwołanie do kolumny i względne do wiersza, albo bezwzględne do wiersza i względne do kolumny. Podsumowanie Microsoft Excel 2007 z pewnością ułatwi pracę z arkuszami kalkulacyjnymi. Dzięki wprowadzeniu nowych funkcji i opcji do formuł, obliczenia które będziemy wykonywać, nie nastręczą żadnych problemów. Mnogość opcji natomiast pozwoli wykonać najtrudniejsze i bardzo złożone zadania. Odpowiedzi (3) Zaloguj się, aby móc oceniać, komentować, odpowiadać... Znak cudzysłowu należy umieścić pomiędzy apostrofami ( ' ). Przykład: =JEŻELI(test_logiczny;wartość_prawda;"'""'"), gdzie po ostatnim średniku jest cudzysłów, apostrof, cudzysłów, cudzysłów, apostrof, cudzysłów. Wynik jeśli test logiczny będzie FAŁSZ wyjdzie w postaci cudzysłowu "". Skomentuj Odpowiedział @ Dawid_Galas | Niestety widać te apostrofy. Aby było bez nich: =JEŻELI(warunek;jak_prawda;"""""") Za ostatnim średnikiem jest w sumie 6 cudzysłowów. Skomentuj Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Proszę użyć jako argument funkcji jeżeli funkcję znak: =jeżeli ( test logiczny ; prawda ; znak(34)) Funkcja znak zwraca kod znaku z tablicy ASCII .. znak numer 34 to cudzysłów. Czyli w tym przypadku funkcja Jeżeli w przypadku fałszu podstawi cudzysłów. Skomentuj Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Przypisz komentarz Pytania Odpowiedzi Uwaga: Zatwierdzenie konwersji wiąże się z usunięciem punktacji za tą odpowiedź oraz notyfikacją mailową do jej autora. POWIĄZANE w bazie wiedzy Oprogramowanie wspierające Excel Excel Excel Strona wykorzystuje pliki cookies w celu realizacji usług, zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Masz pytanie? Napisz do nas Dziękujemy Twoja wiadomość została wysłana

co oznacza w formule excel